Ένα νέο νομοθέτημα μπαίνει στην ζωή των ταλαιπωρημένων ασφαλισμένων που δεν καταφέρνουν να θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα ούτε στα 67 έτη που ήταν το ανώτατο όριο μέχρι προσφάτως για να εργάζεται κάποιος αφού όπως έγινε γνωστό η ΔΥΠΑ θα ετοιμάσει προγράμματα για την απασχόληση όσων έχουν κάτω από 4.500 ένσημα μέχρι τα 74 τους χρόνια! Αυτό εξηγεί στον Alpha Radio o γνωστός εργατολόγος Αλέξης Μητρόπουλος κάνοντας λόγο για μία διάταξη που φαινομενικά μοιάζει αθώα και με κοινωνική ευαισθησία όμως στον πυρήνα της κρύβει την πρόθεση για νέα αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης.
«Το άρθρο 61 του τελευταίου νόμου της Ελληνικής Δημοκρατίας, του 50/45 που δημοσιεύτηκε προχθές και περιλαμβάνει το ενιαίο μισθολόγιο, τις αυξήσεις των δημοσίων υπαλλήλων, και των οικογενειακών παροχών από 1/1/2024, στο άρθρο 61 προβλέπεται για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας ότι μπορούν τα προγράμματα του ΟΑΕΔ, σήμερα ΔΥΠΑ, να φιλοξενούν όσους και όσες έχουν ξεπεράσει το 67ο έτος που ήταν το τελευταίο όριο που μέχρι τώρα ίσχυε για όσους θεμελίωναν συνταξιοδοτικό δικαίωμα, γιατί μετά τα 67 και στο δημόσιο υποχρεούνται σε έξοδο οι υπάλληλοι και στα 67 είναι και ο τελευταίος θεμελιωτικός χρόνος για να μπορεί κάποιος να βγει σύνταξη και να εργάζεται μέχρι τότε».
«Τώρα με το πρόσχημα, σε εισαγωγικά το πρόσχημα γιατί υπάρχουν και πολλοί ωφελούμενοι, με το πρόσχημα να δώσουμε τη δυνατότητα σε 65αριδες – 68άριδες, 70αριδες κτλ να βγουν στην σύνταξη αφού τους λείπουν κάποια ένσημα, παρέχει τη δυνατότητα μέσω των προγραμμάτων της ΔΥΠΑ να απασχολούνται πολίτες που έχουν υπερβεί το 67ο έτος για να εξασφαλίσουν τα αναγκαία απαραίτητα ένσημα για να βγουν στη σύνταξη. Για πρώτη φορά λοιπόν τα προγράμματα της ΔΥΠΑ θα παρέχονται και θα προσφέρονται σε συμπολίτες μας που έχουν υπερβεί το 67ο έτος και έχουν φτάσει μέχρι στο 74ο έτος. Ενώ αυτό φαίνεται ως πρόγραμμα σημαντικής και κοινωνικής ευαισθησίας, να διευκολύνουν μεγάλους σε ηλικία ασφαλισμένος να πάρουν επιτέλους στην πολυπόθητη σύνταξη, για εμάς τους δογματικούς θεωρητικούς του εργατικού δικαίου είναι και μία έμμεση αύξηση των ορίων ηλικίας στο 74ο, διότι ένας που δεν έχει 4.500 ένσημα στο 67ο έτος και δουλεύει στο 69ο, στο 70ο, στο 71ο κτλ, θα βγει στην σύνταξη στο 74ο έτος ενώ σήμερα απαγορεύει ο νόμος να βγαίνει κάποιος μετά το 67ο έτος. Άρα έχει μία πλευρά κοινωνικής ευαισθησίας και μία άλλη πλευρά παραβίασης των ηλικιακών προϋποθέσεων και ενθάρρυνσης να βγαίνουν κάποιοι στο 74ο έτος της ηλικίας τους».
«Το 70% των αδυνατούντων να βγουν στην σύνταξη στα 67 είναι γυναίκες, κυρίως γυναίκες σε ταπεινά αλλά αξιοπρεπή επαγγέλματα των καθαριστηρίων, της εστίασης και άρα λοιπόν το πρόγραμμα διευκολύνει τις γυναίκες κυρίως που το 70% δεν έφτανε ποτέ στη σύνταξη αυτών των επαγγελμάτων που τους έλειπαν 50 100 200 ή 1.000 ένσημα. Άρα το μέτρο έχει και τη θετική πλευρά, η απάντηση όμως σε αυτό το οποίο προωθεί και είναι καραμπινάτη αύξηση ορίων ηλικίας, 10 κυβερνήσεις στην Ευρώπη Ετοιμάζονται να θεσπίσουν το 70ο έτος ως υποχρεωτικό όριο ηλικίας ενώ 3-4 ακόμη έχουν θεσπίσει για το 2030 το 72ο έτος. Διευκολύνει την έξοδο και την θεμελίωση δικαιώματος κυρίως κατηγοριών που αδυνατούσαν μέχρι τώρα λόγω της αγοράς εργασίας και ότι οι εργοδότες δεν προσλαμβάνουν 55άριδες και πάνω άρα είναι ένα μέτρο που η πολιτεία λέει θα σας δίνω εργασία για να εξασφαλίζετε τα ένσημα αλλά όσοι λένε ότι οι κυβερνήσεις ετοιμάζονται να στείλουν το λογαριασμό του δημογραφικού στους πολίτες και να τους υποχρεώνουν να δουλεύουν μέχρι του τάφου, δηλαδή να μηδενίσουν τον χρόνο από την έξοδο από την εργασία και στην έξοδο προς τον πανάγαθο, έχουν δίκιο διότι οι περισσότερες κυβερνήσεις στον πλανήτη ετοιμάζουν νέα όρια για να ξοδεύουν λιγότερα για τις συντάξεις και να στείλουν το λογαριασμό στους ασφαλισμένους και στους συνταξιούχους».
«Η απάντηση που υπάρχει είναι η αναλογική σύνταξη, στην κυρία που στα 67 της έχει 4000 ένσημα και στη Γερμανία θα έπαιρνε 300 ευρώ σύνταξη και στην Ελλάδα δε θεμελιώνει δικαίωμα αλλά στην Αυστραλία, στην Αμερική, στο Βέλγιο, στον Καναδά θα έπαιρνε σύνταξη ανάλογη με τα ένσημα της άσχετα αν δεν θεμελίωνε δικαίωμα για πλήρη σύνταξη. Άρα εδώ υπάρχει απάντηση, η αναλογική σύνταξη με 10-12-15 χρόνια, εδώ έρχεται η κυβέρνηση και λέει ας δουλέψει ο συγκεκριμένος μέχρι τα 74 του για να πληρώνει τον ΕΦΚΑ και να πάρει για 8-10 χρόνια σύνταξη, όσο ζήσει. Του δίνεις στα 67 τα 300 ευρώ, και δεν τον κρατάς μέχρι τα 74 για να του δώσεις 30 ευρώ παραπάνω γιατί τόσα θα είναι, 350, 36, 400 ευρώ. Άρα του δίνεις τη δυνατότητα να ζήσει καλύτερα και ένα ποσό ανάλογα της ασφάλισης του».
«Στις χώρες της Σκανδιναβίας και τις κεντροβόρειες χώρες της Ευρώπης με πρώτη τη Γερμανία, με μία συμπρατιωτισα σας που έχει και στον ΟΓΑ ένσημα και έχει 9 έτη στην Γερμανία και παίρνει 320 ευρώ από τα 9 της χρόνια. Στην Ελλάδα στα 9 χρόνια δεν δίνουν σύνταξη, ούτε επιστρέφονται οι εισφορές, γίνεται και μία ιδιότυπη υπεξαίρεση της ανθρώπινης εργασίας και του μόχθου. Το Βέλγιο, οι Σκανδιναβικές χώρες αλλά και στην Αμερική, Καναδά κτλ που δουλέψανε 8-10 χρόνια τους ήρθε επιταγή, υπάρχουν άλλες λύσεις αλλά εδώ επελέγη η δουλειά μέχρι τα 74 για να αποφευχθεί η δικαιότερη επιλογή της αναλογικής σύνταξης».
