Τα κόμματα να καταθέσουν τις προγραμματικές τους θέσεις και πάνω σε αυτές οι ψηφοφόροι να αποφασίσουν στις εκλογές της 25ης Ιουνίου εύχεται ο υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Δημήτρης Εμμανουηλίδης μιλώντας στον Alpha Radio. Ο ίδιος μίλησε για την βαριά ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, την ολική επικράτηση της ΝΔ αλλά και τους αριθμούς που διακινεί η κυβέρνηση και πόσο αυτοί ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
«Είναι μεγάλη η εβδομάδα, ως προς την διάρκεια της έντασης των προεκλογικών κομμάτων και είναι μία μεγάλη εβδομάδα και για το μέλλον της πατρίδας μας. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και πάντα υπάρχει η ελπίδα της ανατροπής θεωρητικά, εκείνο που έχει σημασία είναι τα κόμματα να καταθέσουν τις προγραμματικές τους θέσεις και πάνω σε αυτές οι ψηφοφόροι να αποφασίσουν, όλη την εβδομάδα την έχουν στη διάθεσή τους να αποφασίσουν με ποιους θα πάνε και ποιους θα αφήσουν. Έχει αναδειχθεί ότι επικοινωνιακά γίνανε λάθη τα οποία βέβαια προσμέτρησαν στην κάλπη. Το θέμα είναι λένε σε ποιους πρέπει να απευθυνθεί ο προεκλογικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ, εγώ θα έλεγα με μία λέξη στην κοινωνία, δεν μας ενδιαφέρει ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε η ΝΔ γιατί τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία κινητικότητα στο χώρο της επιλογής στην κάλπη. Δεν υπάρχει αυτό δηλαδή το αγκυλωμένο παλαιότερων δεκαετιών, είμαι δεξιός, είμαι κεντρώος, ή είμαι αριστερός, βλέπετε ότι η επικοινωνιακή πολιτική που αναδεικνύεται τηλεοπτικά είναι αυτή που μετατοπίζει το κέντρο βάρους από το ένα κόμμα στο άλλο. Με αυτή την έννοια και με τα λάθη που γίνανε στην προεκλογική μας εκστρατεία καταλαβαίνετε ότι είχαμε ελάχιστο χρόνο να διορθώσουμε αυτή την προεκλογική καμπάνια και απευθυνόμαστε πια σε όλη την κοινωνία, σε ανθρώπους που έχουν τη δυνατότητα να σκεφτούν πέρα από τις παγδεύσεις που στήνουν τα κομματικά επιτελεία».
«Αν απευθυνθούμε στους ψηφοφόρους της ΝΔ θα πρέπει να τους θυμίσουμε δύο πράγματα, ότι οι αυτοδύναμες και ισχυρές μονοκομματικές κυβερνήσεις ήταν αυτές που έφεραν την οικονομική καταστροφή της χώρας και την φτωχοποίηση της κοινωνίας. Να πούμε δε ότι αυτά παρουσιάζει η Νέα Δημοκρατία ως επιτεύγματα της κατά την τετραετή θητεία της δεν είναι παρά ηχηρές περιπτώσεις μια αναποτελεσματικής καταστροφικής πολιτικής. Να θυμίσω ότι στην πανδημία που τόσο δοξάστηκε το νεοδημοκρατικό επιτελείο όταν έκανε τα η χώρα είδε ότι θρήνησε 37.000 νεκρούς που αναλογικά με τον πληθυσμό μας έφερε στην 1η θέση των αρνητικών συνεπειών του κόβιντ. Στην οικονομία τα πράγματα έγινα δραματικά, δηλαδή το χρέος το δημόσιο που αφέθηκε στα 320 δις τώρα εκτοξεύτηκε στα 400 δις. Αναλογικά το ίδιο έγινε και με το ιδιωτικό χρέος όταν στην 4ετία που πέρασε με τη ΝΔ είχαμε 40 δις αύξηση του ιδιωτικού χρέους. Επειδή οι δείκτες οι οικονομικοί έχει πάντοτε ενδιαφέρον πως θα διαβαστούν, γιατί με τους αριθμούς μπορούμε να κάνουμε πολλές αλχημείες, θα πω το εξής απλό. Στην οικογενειακή οικονομία όπως και στην οικονομία των κρατών εκείνο το στοιχείο που καθορίζει τελικά την προοπτική την αναπτυξιακή είναι η σχέση εισαγωγών εξαγωγών, το ισοζύγιο στις συναλλαγές. Εκεί είχαμε μία δραματική εξέλιξη, το 2022 είχαμε αρνητικό δείκτη 22 δις περισσότερες εισαγωγές από εξαγωγές και το πρώτο τρίμηνο φέτος είχαμε επίσης 620 εκ. ευρώ αρνητικό ισοζύγιο».
«Όταν στις 28 Αυγούστου 2005 όταν έγινε ο καταστρεπτικός τυφώνας στη Νέα Ορλεάνη με 1.800 νεκρούς, εκεί εκπονήθηκε ένα σχέδιο εκτόνωσης της κοινωνικής κρίσης. Αυτό το σχέδιο ήταν η χορήγηση των κάθε είδους pass πράγμα που υιοθετήθηκε από τον Γκρινμπεργκ ως εισηγητή αυτού του τεχνάσματος και στο επιτελικό κράτος του Μαξίμου. Και δεν αντιληφθήκαμε ότι αυτή η πρακτική είχε τελικά την αποτελεσματικότητα της, όμως σε μία χρονική προοπτική όταν εξοικειώνεις ένα λαό με αυτές τις πρακτικές, καταλαβαίνετε ότι στην ουσία δεν κάνεις τίποτα άλλο παρά να υποβαθμίζεις την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας γιατί ένας καθημαγμένος λαός που στηρίζεται σε μία επιδοματική πολιτική της τάξεως των 200-300 ευρώ, καταλαβαίνετε ότι δεν έχει αύριο. Μα θα μου πείτε και σεις την ίδια επιδοματική πολιτική ασκήσατε στα χρόνια της διακυβέρνησής σας. Ναι αλλά υπάρχει μία βασική διαφορά, εμείς τότε εξοφλούσαμε, ενώ τώρα άνοιξαν οι κρουνοί των χρηματοδοτήσεων από την Ευρώπη με πάνω από 50 δις που έπρεπε να διαχυθούν σε δύο κανάλια. Το ένα είναι η βελτίωση των όρων της καθημερινότητας της κοινωνίας μας και το δεύτερο ήταν η αναπτυξιακή προοπτική που θα δημιουργείτο από αυτή την εισροή χρημάτων. Δεν έγινε ούτε το ένα ούτε το άλλο γιατί αναπτυξιακά έχουμε καθήλωση, μία ανάπτυξη του real estate και των funds που λειτουργούν στην ουσία ως ληστρικές εισβολές του ξένου κεφαλαίου στην Ελλάδα. Γιατί δεν έχει καμιά αναπτυξιακή προοπτική να μετατρέψεις ξενοδοχεία σε ανακαινισμένα Real Estate και σε resort. Σημασία έχει να γίνουν τέτοιες δραστηριότητες οικονομικές που θα σηματοδοτήσουν μία αναπτυξιακή προοπτική».
