Το ζήτημα δεν είναι το πόσο αριστερός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά τι προοπτικές υπάρχουν και πόσο ανοιχτό, προοδευτικό και λαϊκό μπορεί να γίνει το κόμμα ώστε να μπει ξανά σε τροχιά κυβερνησιμότητας επεσήμανε σε συνέντευξη του στον Alpha Radio ο δικηγόρος και μέλος της κεντρικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Γιάννης Μαντζουράνης. Ο κ. Μαντζουράνης μίλησε για την εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ και την εκλογή Κασσελάκη, τα πυρά που δέχεται εσωκομματικά και τις δυνατότητες που υπάρχουν για μία συνεργασία όλης της κεντροαριστεράς που δε θα λειτουργούσε αθροιστικά, αλλά πολλαπλασιαστικά στο εκλογικό σώμα.
«Ήμουν πολιτικά ενεργός από μικρή ηλικία, 19 χρόνων ήμουνα μέλος της επιτροπής κατάληψης της Νομικής και είχαμε προχθές και τη γιορτή των 50 χρόνων από την κατάληψη. Είναι αλήθεια ότι μετά δύο συντριπτικές εκλογικές ήττες και την εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη του νέου προέδρου, ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε μια περιδίνηση και εσωστρέφεια που τον εμποδίζει να ασκήσει αποτελεσματικά τα καθήκοντα ως αξιωματική αντιπολίτευση. Ο κ. Κασσελάκης εξελέγη με ένα μεγάλο ποσοστό 56-57% του εκλογικού σώματος αλλά και η κ. Αχτσιόγλου έλαβε ένα πολύ σημαντικό ποσοστό νομίζω 44 ή 45%. Αυτό απαιτεί και από τις δύο πλευρές προσπάθεια σύνθεσης. Δυστυχώς η κατάσταση έχει εκτραχυνθεί, ορισμένοι σύντροφοι από τα πιο ιστορικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, από τα στελέχη που στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ στα πέτρινα χρόνια του 3%, έχουν υπερβεί τα εσκαμμένα, έχουν χρησιμοποιήσει λέξεις και εκφράσεις που δεν απευθύνονται σε συντρόφους. Η ενέργεια του προέδρου να παραπέμψει στο πειθαρχικό διότι η φράση έθεσε εαυτόν εκτός κόμματος, η ιστορική φράση που χρησιμοποίησε πρώτος ο Ανδρέας Παπανδρέου, θα πρέπει να ερμηνευτεί με την ταυτόχρονη αποστολή επιστολής στην επιτροπή δεοντολογίας για να εξεταστεί το αν ή όχι θα πρέπει να διαγραφούν οι παραπεμπόμενοι. Άρα η αποστολή ερωτήματος για διαγραφή στην επιτροπή δεοντολογίας είναι σύμφωνη με το καταστατικό και θα πρέπει κανείς να αναμένει την απόφαση της επιτροπής δεοντολογίας η οποία θα πρέπει να είναι σεβαστή οποιοδήποτε και αν είναι το αποτέλεσμα της, όπως οφείλουν όλοι -ακόμα και αυτοί που δεν τον ψήφισαν- να σεβαστούν το εκλογικό αποτέλεσμα του 56 – 57%.
«Η δημοκρατία δεν είναι αλά καρτ, δε μπορεί σε μία εκλογική διαδικασία που έχει συμφωνηθεί ομόφωνα από όλους, σε μία διαδικασία που κανένας δεν έχει προβάλει οποιαδήποτε ένσταση για νοθεία, για μη γνησιότητα του αποτελέσματος, σε μία άψογη εκλογική διαδικασία να έρχεσαι εκ των υστέρων και να λες το αποτέλεσμα δεν μου άρεσε και το αμφισβητώ! Δε μπορείς να το κάνεις αυτό διότι δεν είναι συνεπές προς τη δημοκρατική αρχή της πλειοψηφίας. Από την πρώτη μέρα είναι μόνο 40 μέρες πρόεδρος ο κ. Κασσελάκης δέχθηκε έναν ανταρτοπόλεμο και μία αμφισβήτηση όχι από την κύρια αντίπαλο του, αλλά από άλλα στελέχη. Αυτό θεωρώ ότι δημιούργησε περαιτέρω εσωστρέφεια και έδωσε τη δυνατότητα στην κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, στο καθεστώς Μητσοτάκη, να συνεχίσει ανενόχλητο το καταστροφικό για τους πολλούς και αδύναμους πολίτες, έργο τόσο στα οικονομική πολιτική όσο και στην αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων.
«Η αριστερά στις πιο κρίσιμες φάσεις, ακόμη και όταν ανοίγονται θετικοί ορίζοντες, βέβαια αυτή τη στιγμή δεν βρισκόμαστε σε φάση με θετικούς ορίζοντες αλλά μετά από δύο συντριπτικές εκλογικές ήττες, ακόμα όμως και σε αυτή την φάση έχει την τάση πάντα η μειοψηφία να κατηγορεί την πλειοψηφία για αυταρχικές μεθόδους και για αντιδημοκρατικές μεθόδους. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μια συνέχεια της ιστορικής διάσπασης του 68 του ΚΚΕ, μετά έγινε το ΚΚΕ Εσωτερικού, μετά έγινε η ΕΑΡ, ο ΣΥΝΑΣΠΙΜΟΣ, η ΔΗΜΑΡ, βλέπουμε συνεχείς διασπάσεις και συνεχείς ανασυνθέσεις. Το 2015 με την εκλογική νίκη ο Τσίπρας κατάφερε να δημιουργήσει ένα πιο ενιαίο πολιτικό κόμμα, παρά το γεγονός ότι επέτρεψε να υπάρχουν ρεύματα σκέψης, μερικά εκ των οποίων λειτουργούσαν ως φράξιες!».
«Δε μπορεί να προλάβει κανείς να ξεδιπλώσει την πολιτική του ατζέντα σε 40 μέρες, τα μέλη μας είναι όλα ισότιμα, δεν υπάρχει και ούτε πρέπει να υπάρχει επετηρίδα σε ένα δημοκρατικό κόμμα. Εμείς που προερχόμαστε από άλλο πολιτικό χώρο, εγώ για παράδειγμα έγινα μέλος του ΣΥΡΙΖΑ το 2019, δεν ήρθα απρόσκλητος όπως και χιλιάδες άλλα μέλη, μας κάλεσε ο Α. Τσίπρας το βράδυ της εκλογικής ήττας του 2019 και πάρθηκε ομόφωνη απόφαση της κεντρικής επιτροπής. Ανταποκριθήκαμε σε αυτή την πρόσκληση του Τσίπρα γιατί η πρόσκληση συνοδεύονταν από την υπόσχεση και τη δέσμευση ότι θα φτιάξουμε ένα ανοιχτό, λαϊκό, προοδευτικό, δημοκρατικό, αριστερό κόμμα όπου δεν θα υπάρχουν πρώτης και δεύτερης κατηγορίας μέλη, όχι ότι τα παλιά με περισσότερα δικαιώματα και τα νεότερα με λιγότερα. Αυτό δεν επετεύχθη στο μεγαλύτερο βαθμό και για αυτό υπέστη ο ΣΥΡΙΖΑ αυτές τις συντριβές στις δύο τελευταίες πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις. Η φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ έχει αλλάξει στην πορεία όχι μία αλλά πάρα πολλές φορές, για παράδειγμα ήταν άλλη η φυσιογνωμία του ΚΚΕ Εσωτερικού, της ΕΑΡ, της ΔΗΜΑΡ, του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, παραμένουν στον ευρύτερο χώρο της αριστεράς, όμως αριστερά δεν είναι ένα ενιαίο μονολιθικό συγκρότημα ιδεών και στελεχών, η αριστερά έχει πάρα πολλές εκδοχές. Θυμίζω την πρώτη διαίρεση από την πρώτη διεθνή μεταξύ των ρεφορμιστών και των μαρξιστών, στη Σοβιετική επανάσταση του 1917, τους μενσεβίκους και τους μπολσεβίκους. Μετά υπάρχει η σοσιαλιστική αριστερά, την σοσιαλδημοκρατική αριστερά, την λενινιστική αριστερά, την ριζοσπαστική αριστερά, την ανανεωτική αριστερά κτλ.
«Θέλω να πω ότι η αριστερά δεν έχει μία εκδοχή αλλά πολλές, το πρόβλημα όμως δεν είναι ποιος είναι πιο αριστερός. Το πρόβλημα σήμερα στην Ελληνική κοινωνία είναι η ανισορροπία του πολιτικού συστήματος. Αυτή τη στιγμή στο κοινοβουλευτικό μας σύστημα υπάρχει μία απόλυτη ανισορροπία και το κοινοβουλευτικό σύστημα είναι ένα σύστημα όπως λένε οι εγγλέζοι ελέγχων και ισορροπιών. Στον έλεγχο τον κάνει η αντιπολίτευση και έτσι επιτυγχάνεται η ισορροπία μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης και προστατεύονται των μειοψηφιών και προχωράει με αποφάσεις της πλειοψηφίας η διακυβέρνηση της χώρας. Αυτή τη στιγμή έχουμε μία ισχυρή Νέα Δημοκρατία και όχι τόσο ισχυρή όσο φαίνεται με το 41%, δεδομένου ότι είχαμε τεράστια αποχή, αλλά έχουμε 2 ανίσχυρα κόμματα στην αξιωματική αντιπολίτευση και στην ελάσσονα με παραπλήσια ποσοστά 17,8 το ένα και 11% το άλλο. Αυτό πρέπει να μεταβληθεί, αυτό πρέπει να είναι η μεγάλη εικόνα όλων όσων θέλουν ένα ανοιχτό, λαϊκό, μαζικό προοδευτικό κόμμα που θα συμμετέχει η αριστερά βεβαίως με οποιεσδήποτε μορφές της. Η δημιουργία ενός φορέα τόσο μεγάλου και ισχυρού που θα μπορέσει να συσπειρώσει και να μεταβάλλει την κοινωνική πλειοψηφία σε πολιτική πλειοψηφία, δηλαδή να πετύχει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Αυτή την ώρα οι συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να είναι ο στόχος μας, να μην χάνουμε δηλαδή τον κεντρικό στόχο. Ο στόχος δεν είναι αν θα είναι πολύ ή λίγο αριστερός ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά αν θα μπορέσει να μεταμορφωθεί σε ένα μεγάλο σε ένα μεγάλο προοδευτικό δημοκρατικό κόμμα που θα αποκτήσει πλειοψηφικό ρεύμα και θα επανέλθει σε τροχιά κυβερνησιμότητας. Είναι ουτοπικό όσοι λέμε ότι θα πρέπει να κατέβουν μαζί το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, δεν υπάρχουν κατάλληλες συνθήκες, χρειάζεται δουλειά και συνεργασία σε θέματα χαμηλής έντασης, όπως η συνεργασία στο δήμο Αθηναίων, όπου η συνεργασία του 14% του Δούκα ή του Ζαχαριάδη δεν αθροίστηκε δίνοντας 28, αλλά πολλαπλασιάστηκε δίνοντας τη νίκη!».
