Στη Λάρισα βρέθηκε τις προηγούμενες ημέρες ο δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, ποινικολόγος, Μανώλης Βονικάκης ο οποίος εκπροσωπεί μία από τις 57 οικογένειες των Τεμπών, την οικογένεια Χούπα υποβάλλοντας μήνυση, εκ μέρους της οικογενείας, κατά του πρώην υπουργού Μεταφορών κ. Καραμανλή για κακουργηματική διατάραξη των συγκοινωνιών. Ο ίδιος μίλησε στον Alpha Radio αναλύοντας το σκεπτικό της ενέργειας αυτής, αλλά και γιατί θεωρεί πως ο κ. Καραμανλής φέρει ευθύνη ίση με την κ. Τσιαπαρίκου που κρίθηκε ότι πρέπει να τεθεί σε κατ’ οίκον περιορισμό.
«Επέλεξα μετά το πόρισμα Καρώνη αλλά και ενώ ταυτόχρονα η δικογραφία κατά Καραμανλή είναι στη Βουλή, να δείξουμε με την κίνηση αυτή και σε επίπεδο συμβολικό ότι ήρθε η ώρα στην υπόθεση των Τεμπών να ασχοληθούμε με το μείζον και όχι το έλασσον. Το μείζον είναι τι προκάλεσε την σύγκρουση των τρένων, ποιες παραλείψεις ποιων ελεγκτικών μηχανισμών, υπό τίνος την εποπτεία οδήγησαν στο να έχουμε αυτή την εθνική τραγωδία. Η μήνυση αυτή κατ’ άρθρου 42 γιατί την υποβάλουνε οι γονείς της Ελπίδας, για αυτό δεν είναι έγκλιση, αν τραυματιζόταν η Ελπίδα και την υπέβαλε η ίδια τότε θα είχαμε έγκληση. Όταν τρίτο πρόσωπο που δεν του προσβάλλεται το έννομο αγαθό αλλά έχει λόγο να ζητήσει, όπως η οικογένεια Χούπα, όπως κάθε Έλληνας πολίτης θα μπορούσε να υποβάλει αυτή τη μήνυση που υποβάλουμε εμείς σήμερα».
«Πέρα από το συμβολικό που είπαμε ότι θέλουμε να δώσουμε έμφαση να σταματήσει η συζήτηση για ξυλόλια και φορτία παράνομα, που η θέση μου είναι πως δε μπορούμε να απαντήσουμε σε αυτό το στοιχείο της δικογραφίας που το θεωρούμε έλασσον. Τα αδικήματα που μας καίνε εμάς είναι η ανθρωποκτονία από αμέλεια και η κακουργηματική διατάραξη των συγκοινωνιών, αλλά και για το λαθρεμπόριο αν γινότανε δεν μπορούμε να απαντήσουμε, δεν θα το μάθουμε ποτέ δεδομένου ότι υπάρχει καταστροφή του αποδεικτικού υλικού. Δύο χρόνια ακούω για άλλα και όχι τα ουσιώδη, δεν υπάρχει ενημέρωση στην κοινή γνώμη, όσον αφορά δύο βασικές παραμέτρους. Όλοι κατηγορούμε την ελληνική δικαιοσύνη ότι δεν κάνει τη δουλειά της, ότι χρονοτριβεί κτλ, εγώ είπα ότι έχω εμπιστοσύνη στην αστική δημοκρατία και στο υψηλό επίπεδο της ελληνικής δικαιοσύνης παρά την χρονοτριβή που συνήθως λαμβάνει χώρα και δικαιώνομαι. Η ελληνική δικαιοσύνη με την υπ’ αριθμός απόφαση 966 του 2024 του μονομελούς πρωτοδικείου Αθηνών το οποίο δίκασε αγωγή αποζημίωσης στην οικογένεια του ελεγκτού που είναι ένας από τα 57 θύματα, στο σκεπτικό της ο δικαστής είναι κόλαφος κατά των ελεγκτικών μηχανισμών, κατά του Καραμανλή και της Τσιαπαρίκου και κατά όλων των εμπλεκομένων ΕΡΓΟΣΕ και ΟΣΕ και χαρακτηριστικά λέει ότι στην κατάσταση που βρισκόταν ο ελληνικός σιδηρόδρομος δε θα έπρεπε να λειτουργεί, από την στιγμή που δε λειτουργούσαν τα συστήματα τηλεδιοίκησης, αυτό το λέει η δικαιοσύνη.
«Αυτό το τονίζω και στη μήνυση που καταθέτω γιατί προσπαθώ να δέσω την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του αδικήματος του άρθρου 291 το οποίο δια παραλήψεως τελέστηκε, δηλαδή η κακουργηματική διατάραξη των συγκοινωνιών από παράληψη του κ. Καραμανλή ο οποίος δεν είχε σωστή εποπτεία στην ΕΡΓΟΣΕ και ΟΣΕ και στην εφαρμογή της 717 που συνδέεται αιτιωδώς με την σύγκρουση. Το δύσκολο κομμάτι νομικά είναι να αναδείξουμε τον ενδεχόμενο δόλο γιατί απαιτείται ενδεχόμενος δόλος. Ο κ. Μπακαίμης στις 14 Οκτωβρίου του 2024 όταν κάλεσε την κυρία Ιωάννα Τσιαπαρίκου, το νούμερο 2 της υπόθεσης, την πρόεδρο της ρυθμιστικής αρχής σιδηροδρόμων, ο ανακριτής της επέβαλε με σύμφωνη γνώμη του εισαγγελέα το δυσβάσταχτο μέτρο του καταναγκασμού του κατ’ οίκον περιορισμού, δεν την άφησε ελεύθερη όπως λέγεται στα κανάλια. Δεν την προφυλακίσανε, είναι στο σπίτι της και δε μπορεί να βγει μέχρι το περίπτερο. Αντί να ασχολούμαστε με αυτά ασχολούμαστε με την φωτιά και τον Λακαφώση. Κρίθηκε για την κ. Τσιαπαρίκου ότι υπάρχουν αποχρώσεις σοβαρές δηλαδή ενδείξεις ενοχής της, ότι τέλεσε με ενδεχόμενο δόλο το αδίκημα της κακουργηματικής διατάραξης. Εφόσον η Τσιαπαρίκου κρίθηκε σε αυτό το στάδιο ότι έχει ενδείξεις ενοχής και της επιβάλλανε ένα μεγίστης απαξίας μέτρο δικονομικού καταναγκασμού και υποστηρίζουνε ανακριτής και εισαγγελέας σε ένα πολυσέλιδο σκεπτικό ότι πρέπει να είναι σε κατ’ οίκον περιορισμό, ο κ. Καραμανλής με το ίδιο κατηγορητήριο που φέρεται στην Βουλή συζητάμε ακόμα για το εάν θα του ασκηθεί ποινική δίωξη; Ποια η διαφορά Καραμανλή και Τσιαπαρίκου;».
