Μία ακόμη επιστολή για την απαράδεκτη κατάσταση που συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία, χρόνιες ή/και σπάνιες παθήσεις, καθώς και τα εμποδιζόμενα άτομα εν γένει, στις θαλάσσιες μεταφορές, απέστειλε η ΕΣΑμεΑ στο υπουργείο Ναυτιλίας καθώς πρόσφατα ενημερώθηκε για ακόμη ένα περιστατικό άρνησης εξυπηρέτησης ατόμου με αναπηρία σε ferry boat στο δρομολόγιο Κεραμωτή- Λιμένας Θάσου στις 22/7/2025.
Μέσα στον καύσωνα, σύμφωνα με την καταγγελία, το άτομο με αναπηρία αναγκάστηκε για ακόμη μία φορά να παραμείνει στο γκαράζ! Πρόκειται για ένα περιστατικό μέσω του οποίου αναδεικνύεται όχι μόνο το ζήτημα της απουσίας προσβασιμότητας, αλλά και το ζήτημα της ασφάλειας των επιβατών με αναπηρία και μειωμένη κινητικότητα όταν ταξιδεύουν με πλοίο, καθώς και το γεγονός ότι τα πληρώματα των πλοίων δεν λαμβάνουν επιμόρφωση – ενημέρωση στην εξυπηρέτηση των επιβατών με αναπηρία και μειωμένη κινητικότητα. Για αυτή την απάνθρωπη… πρακτική πλοιοκτητών και την αδιαφορία της κυβέρνησης μίλησε ο πρόεδρος του ΝΣ ΑμεΑ Καβάλας Μάκης Κρεμμύδας.
«Είναι λυπηρό η χώρα μας να είναι μία από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει κυρώσει μάλιστα και το προαιρετικό πρωτόκολλο του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και κατ’ επέκταση τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, αλλά η πολιτεία να μη παίρνει ουσιαστικά και ξεκάθαρα μέτρα για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία στις μετακινήσεις με πλοία. Το προεδρικό διάταγμα θα έπρεπε να διαφοροποιηθεί και με πρόταση της εθνικής συνομοσπονδίας εδώ και αρκετά χρόνια το ζητάμε να αλλάξει, μάλιστα έγινε και μία διαβούλευση το 2024 για αυτό πάλι μετά από διαμαρτυρία ατόμων με κινητική αναπηρία στην περιοχή μας. Προφανώς η περιοχή μας εδώ πέρα πρωτοστατεί από ότι φαίνεται σε όλα αυτά. Με αφορμή αυτές τις καταγγελίες δόθηκε η υπόσχεση της κυβέρνησης να γίνει αυτή η διαβούλευση».
«Η διαβούλευση έγινε τα αποτελέσματα και οι προτάσεις της εθνικής συνομοσπονδίας που κατατέθηκαν και προωθήθηκαν σε αυτή τη διαβούλευση μέχρι και σήμερα δεν έχουνε υιοθετηθεί με την μορφή νόμου, με την μορφή προεδρικού διατάγματος το οποίο θα είναι αυστηρό και θα λέει ξεκάθαρα το τι πρέπει και το τι δεν πρέπει να γίνεται ακόμα και σε ακτοπλοϊκές διαδρομές και μετακινήσεις που είναι κάτω των 30 μιλίων, γιατί το νομοθετικό πλαίσιο έχει ένα μικρό παραθυράκι, για τους πλοιοκτήτες και τις εταιρίες που έχουν πλοία τύπου παντόφλες, τα φέρι που είναι για μικρές αποστάσεις όπως είναι στην Κεραμωτή, όπως είναι και στην Κέρκυρα, όπως είναι στο Πέραμα, στο Ρίο Αντίριο και σε άλλα τέτοια πορθμεία που η απόσταση είναι μικρή, τους αφήνει ο νόμος να μην χρησιμοποιούν τους ειδικούς μηχανισμούς τα ανεβατόρια κλίμακος που λέμε και τις πλατφόρμες που θα έπρεπε να ανεβάζουν ένα άτομο με κινητική αναπηρία χρήστη αναπηρικού αμαξιδίου στο σαλόνι γιατί εκεί είναι η θέση των επιβατών».
«Σε αντίθετη περίπτωση θεωρώ ότι είναι εγκληματικό να αφήσεις έναν άνθρωπο σε αυτές τις ακραίες θερμοκρασίες να είναι στο γκαράζ του πλοίου, εκτεθειμένος στις θερμοκρασίες αυτές δίπλα στις αναμμένες ζεστές μηχανές και τις λαμαρίνες που έχουν 60 και 70 βαθμούς θερμοκρασία. Δεν είναι δυνατόν ένα άτομο να μείνει σε αυτό το σημείο έστω και για μικρό χρονικό διάστημα, σε αυτή τη διαδρομή δηλαδή και να τον αφήσουμε εκεί δίνοντάς του μάλιστα ένα φυλλάδιο να κάνει αέρα, είναι τραγικό, δυσφημίζει την χώρα μας. Πλέον αυτό που οι περισσότεροι δίνουν τη δέουσα σημασία είναι το πως θα επιβιβάσουν και θα αποβιβάσουν σε μικρό χρονικό διάστημα τους επιβάτες ενός πλοίου. Έχουμε παρατηρήσει δηλαδή το διάστημα του καλοκαιριού που υπάρχει μεγάλη κίνηση, να γίνεται μέσα σε ένα τέταρτο επιβίβαση και αποβίβαση! Αυτό το έχουμε δει στις ταινίες όταν κάνουν αποβίβαση οι πεζοναύτες! Δεν είναι ανθρώπινες συνθήκες αυτές ιδιαιτέρως για άτομα με αναπηρία».
