Ήταν μεγάλη έκπληξη τόσο η εκλογή Ερχιουρμάν όσο και οι απόψεις κομίζει στον πολιτικό διάλογο για τα κατεχόμενα, ωστόσο υπάρχει η πραγματικότητα πως ο τουρκικός στρατός και ίδια η Τουρκία δεν έχει καμία διάθεση να αφήσει το πράγμα να ξεφύγει από τα χέρια της. Αυτό τόνισε ο βουλευτής ΝΔ και καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Άγγελος Συρίγος, σχετικά με την αισιοδοξία που υπάρχει για την εκλογή του νέου ηγέτη του ψευδοκράτους. Ο ίδιος μίλησε και για την Γάζα, τον ρόλο των Αμερικανών και πως υποχρεώθηκε το Ισραήλ να κάτσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να υπογράψει την συμφωνία ειρήνευσης.
«Τον Ερχιουρμάν δεν τον ήξερα, έκτοτε διάβασα αρκετά για τον ίδιον και για την οικογένειά του και για αυτά που πρεσβεύει, είναι έκπληξη πραγματικά η εκλογή του διότι εκφράζει κάτι ριζικά διαφορετικό από αυτό που θέλει η Τουρκία. Η δεύτερη έκπληξη είναι το πολύ ψηλό ποσοστό με το οποίο εξελέγη, σχεδόν διπλάσιο από τον αντίπαλό του, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι η Τουρκοκυπριακή κοινωνία η οποία θεωρείται από τις πιο ανοιχτές μουσουλμανικές κοινωνίες που υπάρχουν παγκοσμίως, στρέφει την πλάτη της προς την Τουρκία ως προς τις κοινωνικές και πολιτικές επιλογές της, αυτά είναι τα πολύ θετικά. Υπάρχει όμως και μία άλλη πραγματικότητα, ο τουρκικός στρατός και ίδια η Τουρκία η οποία δεν έχει καμία διάθεση να αφήσει το πράγμα να ξεφύγει από τα χέρια της, εξακολουθεί να ελέγχει απολύτως το σύστημα και επίσης το είχαμε διαπιστώσει με τον Ακιντζί, όταν είχε πάει στις συνομιλίες Γκραν Μοντανά με την Κύπρο, την Ελλάδα και την Βρετανία ήταν αμίλητος, γιατί ήταν ο Τσαβούσογλου τότε! Και ο Ακιντζί έλεγε τότε προωθημένα πράγματα, η πραγματικότητα είναι ότι οι Τούρκοι δεν πρόκειται να αφήσουν τους Τουρκοκυπρίους να δράσουν σχετικά ελεύθερα. Όσοι Ερχιουρμάν και να βγούνε για την Τουρκία είναι μια στρατηγική επιλογή και δε πρόκειται να την ακυρώσει».
«Σχετικά με την διάσκεψη για την Αν. Μεσόγειο, στην διάσκεψη αυτή μπορούν να πάρουν μέρος κράτη, οι Τουρκοκύπριοι δεν είναι κράτος, είναι μία κοινότητα και το 1983 έχει ιδρύσει κάτι που θεωρείται κράτος μαριονέτα δηλαδή δεν έχει τα χαρακτηριστικά κράτους και το οποίο ελέγχεται απολύτως από την Τουρκία. Υπό αυτή την έννοια δεν υπάρχει η δυνατότητα να εκπροσωπηθεί με οποιονδήποτε τρόπο η τουρκοκυπριακή κοινότητα γιατί δεν έχει χαρακτηριστικά κράτους. Ταυτοχρόνως το ότι θα συμμετέχει η Κυπριακή Δημοκρατία δημιουργεί ένα πρόβλημα στην ίδια την Τουρκία, δηλαδή κατά την γνώμη μου είναι μία έξυπνη κίνηση από ελληνικής πλευράς που φέρνει την Τουρκία ενώπιον της πραγματικότητας. Ποια είναι η πραγματικότητα; Σ’ αρέσει δε σ’ αρέσει στην περιοχή υπάρχει μία αναγνωρισμένη οντότητα ως κράτος, που συμμετέχει στον ΟΗΕ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μπορεί να μη σου αρέσει αλλά αυτή είναι η διεθνής πραγματικότητα! Θεωρώ ότι η Τουρκία βρίσκεται σε δύσκολη θέση στο να απορρίψει μία διάσκεψη με συμμετοχή της Κύπρου, πιστεύω ότι θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να το δεχτεί, αν το δεχτεί θα είναι σαν αναγνωρίζει την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας που δεν θέλει να το κάνει».
«Έκατσα και διάβασα το κείμενο της ειρήνευσης που συνυπέγραψαν η Αμερική, η Αίγυπτος, το Κατάρ και η Τουρκία, δεν υπάρχει πουθενά ο όρος εγγύηση ή εγγυήτρια, δεν υπάρχει πουθενά αυτός ο όρος. Στην ουσία επί του πεδίου, μέχρι στιγμής οι Τούρκοι έχουν στείλει μηχανήματα στην αιγυπτιακή πλευρά έξω από τη λωρίδα της Γάζας και ζητούν να τους επιτραπεί να μπουν μέσα στη Γάζα για να βοηθήσουν με τα μηχανήματα αυτά την ανεύρεση των σωρών των Ισραηλινών ομήρων. Οι Ισραηλινοί δεν δέχονται κάτι τέτοιο διότι θεωρούν ότι οι Τούρκοι μπαίνοντας μες στις στοές θα βοηθήσουνε την Χαμάς, ποιες στοές είναι σε καλή κατάσταση, ποια είναι η λειτουργικότητα τους κτλ. Οπότε οι Τούρκοι αυτή την στιγμή είναι εκτός, και περιμένουν να μπουν. Το μόνο το οποίο καταφέρανε ήτανε να δώσει το Ισραήλ άδεια σε 60 άτομα εκ των οποίων τα περισσότερα, τα 55 είναι Τούρκοι υπήκοοι ή παντρεμένοι με Τούρκους υπηκόους για να βγούνε από τη λωρίδα της Γάζας και να πάνε στην Τουρκία. Σε αυτούς περιλαμβάνεται και η οικογένεια του παλιού ηγέτη της Χαμάς του Χανίγε παρότι δεν έχει άμεσες συγγενικές σχέσεις με την Τουρκία».
«Ο λόγος για τον οποίον το Ισραήλ αναγκάστηκε να αποδεχθεί αυτή την ειρήνευση και δέχτηκε να υποχωρήσει στην πίεση των Αμερικανών, είναι διότι έκανε ένα στρατηγικό λάθος, επιτέθηκε στο έδαφος του Κατάρ για να σκοτώσει την ηγεσία του της Χαμάς αποτυγχάνοντας τον στόχο του. Εάν είχε επιτύχει ίσως ήταν διαφορετικά τα πράγματα, το γεγονός όμως ότι έδρασε στο έδαφος του Κατάρ οδήγησε σε πολύ έντονη αντίδραση τον ηγέτη του Κατάρ, λέγοντας τους είμαι ο στενότερος σας σύμμαχος στην περιοχή, έχετε τεράστια βάση στην περιοχή, γιατί με αφήσατε και έφτασα σε αυτό το σημείο, γιατί δεχτήκατε από τους Ισραηλινούς να μου επιτεθούν; Οπότε το Ισραήλ υποχρεώθηκε να συζητήσει τις προτάσεις των Αμερικανών και να τις αποδεχτεί. ‘Ετσι όπως είναι τα πράγματα σήμερα είναι εξαιρετικά δύσκολο να υπάρξει μόνιμη ειρήνευση στην περιοχή αντικειμενικά. Ας πάρουμε μία ιδανική περίπτωση, ας πούμε ότι στη Χαμάς επικρατούσε ειρήνη, και αναλάμβαναν την εξουσία κάποιοι που θα οδηγούσαν την Γάζα στην επόμενη μέρα, όπου οι κάτοικοι θα ζούνε σε ειρήνη με το Ισραήλ, θα είναι σε κατάσταση αναπτύξεως κτλ. Πρόβλημα, ποιος θα το αναλάβει αυτό; Η Χαμάς δεν απομακρύνεται από την περιοχή, εάν πετύχαινε αυτό το σχέδιο θα ήταν πρόπλασμα για το τι θα γίνει στη Δυτική όχθη, αλλά από την ώρα που δεν φτάνουμε σε αυτό το επίπεδο, δεν έχει νόημα να το συζητάμε. Η Χαμάς δεν φεύγει από τα πράγματα και άρα καταλήγουμε πάλι στο μηδέν. Εγώ θεωρώ ότι και η εκεχειρία στην Γάζα είναι εξαιρετικά εύθραυστη και μπορεί να σπάσει ανά πάσα στιγμή αλλά θεωρώ και επίσης βέβαιο ότι μπορεί να μετακομίσει στην Δυτική όχθη».
