Τα παιδιά διψούν να μάθουν και να προσφέρουν στην κοινωνία, είναι το πρώτο συμπέρασμα από το μεγάλο πρόγραμμα επιμόρφωσης μαθητών Λυκείου σε όλη την ΑΜΘ στις βασικές πρώτες βοήθειες με ΚΑΡΠΑ αλλά και χρήση απινιδωτή. Ρουφάνε σαν σφουγγάρι την γνώση και είναι έτοιμα όλα αυτά τα παιδιά να εκτελέσουν αν ποτέ χρειαστεί τις πρώτες βοήθειες εξηγεί ο Γιώργος Δαλακούρας, αντιπεριφερειάρχης Υγείας ΑΜΘ. Ο ίδιος όμως μίλησε και για τα πολυδύναμα κέντρα κατά των εξαρτήσεων, προσαρμοσμένα μάλιστα να δίνουν υποστήριξη για νέες μορφές εξαρτήσεων όπως από το ίντερνετ και τον τζόγο.
«Υπάρχει ένα πρόγραμμα που θα διατρέξει όλη την περιφέρεια μας, μιλάμε για 100+ σχολεία και 5.500 μαθητές, ένα πρόγραμμα με το οποίο η περιφέρεια μας σε συνεργασία με το εθνικό κέντρο άμεσης βοήθειας, θέλουμε να εκπαιδεύσουμε ένα τόσο μεγάλο αριθμό μαθητών πάνω στις βασικές πρώτες βοήθειες, όπως την τεχνητή υποστήριξη της ζωής με τη μέθοδο ΚΑΡΠΑ και την χρήση απινιδωτή. Είναι μια εκπαίδευση που δε θα είναι μόνο θεωρητική αλλά διαρκεί 5 ώρες, είναι ενταγμένη στο πρόγραμμα των μαθητών και κάθε παιδί εκπαιδεύεται σε όλη τη διάρκεια της σχολικής ημέρας από το πρωί που θα πάει μέχρι και το μεσημέρι με θεωρητική αλλά κυρίως πρακτική εξάσκηση ώστε στο τέλος αυτού του προγράμματος να λάβει και το πιστοποιητικό του ΕΚΑΒ ως πιστοποιημένος ανανήπτης. Δεν είναι βέβαια αυτοσκοπός η πιστοποίηση, ο σκοπός είναι να μπορεί το παιδί αυτό μεθοδικά ψύχραιμα και με ασφάλεια να εκτελεί αυτά τα 5 βασικά πράγματα ώστε να μπορεί να κρατήσει έναν άνθρωπο στη ζωή. Αυτό το πρόγραμμα αφορά σχολεία σε όλη την ΑΜΘ για αυτό θα μας πάρει μέχρι το τέλος της χρονιάς να ολοκληρωθεί. Φανταστείτε ότι χθες ήμασταν στη Δράμα και στην Αλεξανδρούπολη, εκπαιδεύσαμε τα παιδιά σε μία μέρα και ομολογώ ότι ελπίζω να καταφέρουμε τελικά να το περάσουμε επιτυχώς.
«Στο πρόγραμμα για να συμμετέχει ένα παιδί συναινεί φυσικά και ο γονιός, από την ανταπόκριση που έχω αντλήσει επισκεπτόμενος σχολικές μονάδες είναι ότι έχουν ζωηρό ενθουσιασμό τα παιδιά, έχουν πολύ ζήλο και είναι πολύ συγκεντρωμένα ρουφώντας σαν σφουγγάρι όσα μαθαίνουν. Όταν γίνεται η αποτίμηση του τι μάθανε πως το μάθανε είναι σε θέση να το κάνουν όλα μα όλα τα παιδιά, φαίνονται ότι είναι έτοιμα και έχουν αυτή την πληρότητα που παρέχει η γνώση. Είναι παιδιά τα οποία θέλουν και ποθούν να προσφέρουν στην κοινωνία και αυτό είναι μία διέξοδος και μάλιστα ίσως ο ωραιότερος τρόπος προσφοράς στην κοινωνία, επομένως αυτή νεανική φλόγα συναντά το ζήλο της μάθησης».
«Αυτό που είναι κρίσιμο είναι να γνωρίζει ο κόσμος που μπορεί να βρει έναν απινιδωτή, τώρα επιχειρούμε να δημιουργήσουμε ένα application κινητού που με εντοπισμό τοποθεσίας θα σου δείχνει που είναι ο πλησιέστερος απινιδωτής. Αυτό το δίκτυο είναι το μεγάλο μας στοίχημα, πρέπει πρώτα να ρυθμιστούν όλες οι παράμετροι πριν μπει σε λειτουργία, καθώς πρέπει να καταχωρηθούν όλοι οι απινιδωτές που είναι σε λειτουργία γιατί είναι πολλοί ανενεργοί.
Τα κέντρα κατά των εθισμών
«Πριν λίγες μέρες υπεγράφη η ένταξη στο πρόγραμμα Ανατολική Μακεδονία 21-27, ενός προγράμματος 4.3 εκ. ευρώ για την δημιουργία πολυδύναμων κέντρων εξαρτήσεων σε όλη την περιφέρεια μας, μιλάμε για 4 κέντρα εκ των οποίων τα δύο θα είναι στην πόλη μας. Αναφερόμαστε σε ένα πολυδύναμο κέντρο εξαρτήσεων που θα απευθύνεται σε νεαρούς ενήλικες και εφήβους με σκοπό την πρόληψη και την αντιμετώπιση του φαινομένου της εξάρτησης από τα κλασικά βέβαια μοτίβα όπως το αλκοόλ ή τις ψυχοτρόπες ουσίες για παράδειγμα αλλά και στα νέα είδη εξαρτήσεων που εμφανίστηκαν στην κοινωνία μας όπως είναι το διαδίκτυο του οποίου η εξάρτηση λαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις ανησυχητικές».
«Η ΠΑΜΘ ανταποκρίνεται σε μία φλέγουσα, επείγουσα ανάγκη να υποστηριχθεί σε αυτό το τόσο σημαντικό ζήτημα, να περιοριστεί το φαινόμενο και όσο το δυνατόν να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες του. Ο εθισμός είναι σιωπηλός και μοναχικός ο οποίος είναι όμως πολύ ισχυρός και καταστροφικός συχνά για την κοινωνική ζωή του ατόμου και του περιβάλλοντος του. Μιλάμε για ένα φαινόμενο ανησυχητικό που εξαπλώνεται ραγδαία σε νεαρούς ειδικά και ενήλικες, εκεί είναι κατεξοχήν το πρόβλημα εντοπισμένο. Όταν για παράδειγμα ένα παιδί πάσχει και αυτό εκφράζεται στην συμπεριφορά του, πάσχει όλη η οικογένεια μαζί του και διαταράσσεται η λειτουργία της. Δυστυχώς οι γονείς δεν έχουμε ούτε τα εφόδια ούτε τις γνώσεις ούτε την επιμόρφωση και ενημέρωση για το πώς θα χειριστούμε, πως θα αντιληφθούμε αυτά τα περιστατικά και που να απευθυνθούμε. Αυτό που δημιουργεί το κέντρο είναι η ελπίδα ότι υπάρχει κάπου να απευθυνθούν οι γονείς, κάπου να πάρουν την πρώτη πληροφόρηση και από κει και πέρα να ξεκινήσει η διαδικασία του να βοηθηθεί το παιδί τους και όλη η οικογένεια συνολικά για το πρόβλημα είναι οικογενειακό κατεξοχήν και να ξεπεράσει αυτή τη δύσκολη περίσταση. Άλλο πρόβλημα είναι ο εθισμός στο τζόγο με τα καζίνο που έχουν μπει στα σπίτια μας και τα κινητά μας, παίζουνε μεγάλα ποσά μέσα από μια οθόνη υπολογιστή και αυτό το κάνει πολύ ευκολότερο να εθιστεί κάποιος σε αυτό».
