Η λύση στο κυκλοφοριακό θα μπορούσε να ξεκινήσει από την δημιουργία δορυφορικών πάρκινγκ έξω από το κέντρο της πόλης όπου μετά θα μεταβαίνεις στο κέντρο με μικρά λεωφορειάκια υποστήριξε ο Νίκος Μουτάφης, ο οποίος εκπροσώπησε το ΤΕΕ ΑΜ στην μεγάλη σύσκεψη για το κυκλοφοριακό που έλαβε χώρα στο δημαρχείο. Ο ίδιος εξήγησε την ιδέα αυτή, μίλησε για το οξύ κυκλοφοριακό πρόβλημα ενώ χαρακτήρισε την λειτουργία του κυκλικού κόμβου άψογη.
«Αυτή η κουβέντα έπρεπε να γίνει πολύ νωρίτερα, η κουβέντα που κάνουμε σήμερα έχει νόημα μόνο για του χρόνου, αλλιώς θα είναι δώρον άδωρον να εφαρμόσουμε εσπευσμένα κάποια λύση. Πολλά είπε και ο διευθυντής της τροχαίας και ο διευθυντής της πυροσβεστικής, τα άμεσα που θα μπορούσαν να γίνουν είναι να αλλάξουν οι ώρες φορτοεκφόρτωσης και τροφοδοσίας των καταστημάτων, να οριστούν κυρίως στους κεντρικούς δρόμους κάποιες ώρες εκτός ωραρίου λειτουργίας της αγοράς. Από κει και πέρα μια σκέψη είναι που εφαρμόζεται παντού σε μεγάλες πόλεις ανά τον κόσμο είναι να γίνουν δορυφορικά πάρκινγκ γύρω-γύρω από το κέντρο της πόλης, όταν λέμε δορυφορικά, εννοούμε στην Καλαμίτσα, στο Καρά Ορμάν, τα οποία με σχεδιασμό θα απαλλοτριωθούν θα γίνουνε συντονισμένα και από αυτά θα φεύγουν λεωφορειάκια μικρά που θα κατευθύνονται χωρίς στάσεις στο κέντρο. Ακόμα και δωρεάν να είναι αυτά τα λεωφορεία και τα να τα πληρώνει ο δήμος, ο δήμος θα είναι κερδισμένος από την αύξηση της εμπορικής κίνησης. Όσο φαρδαίνουμε τους δρόμους δίνουμε χώρους στάθμευσης στο κέντρο, τόσο η κυκλοφορία θα αυξάνεται, δεν υπάρχει γυρισμός σε αυτό το πράγμα. Είναι σα να ταΐζεις ένα τέρας».
«Δεν υπάρχει η δυνατότητα να δώσεις φαρδύτερους δρόμους και περισσότερες θέσεις στάθμευσης, για να καταλήξεις που; Γενικά ποιες πόλεις προτιμάμε; Αυτές που κινούμαστε με τα πόδια ή αυτές που όλα τα κάνουμε με το αυτοκίνητο; Ακόμη και οι έμποροι πρέπει να συνειδητοποιήσουν ποιος πελάτης τους ενδιαφέρει. Ο πελάτης που θα σταματήσει με το αυτοκίνητο μία στιγμή για να πάρει ένα πράγμα και να φύγει; Ο πελάτης που θα βρει θέση στάθμευσης κοντά στο μαγαζί του για να εξυπηρετηθεί και να φύγει; Ή ο πελάτης που θα έρθει και για κάτι άλλο και θα περάσει από το μαγαζί του πεζός με την ησυχία του; Δεν προσφέρω κάτι καινούργιο τώρα, ο καθένας ας σκεφτεί το ισχύει στις μεγάλες πόλεις του εξωτερικού για παράδειγμα. Και κυριότερα πρέπει να σκεφτούμε τους ενοίκους του κέντρου, οι θέσεις στάθμευσης δεν φτάνουν ούτε για αυτούς, τι θέλουμε να καταντήσουμε μία πόλη εμπορικό κέντρο που δε θα είναι λειτουργική;
«Όταν δοκιμάζεται κάτι στην αρχή προφανώς θα πρέπει να το επιδοτήσει ο δήμος μέχρι να γίνει βιώσιμο, αυτά τα δορυφορικά λεωφορειάκια που λέμε εννοείται πως στην αρχή δεν θα έχουν κίνηση αλλά με τον καιρό θα το καταλάβουν όλοι και θα γίνει βιώσιμο από μόνο του. Στις λεπτομέρειες κρύβεται η αστοχία, θέλει μελέτη, συντονισμό, πληροφόρηση και επιδότηση αυτό το πράγμα. Η πολιτική της υπερβολικής διαβούλευσης δεν βοηθάει γιατί εγώ που έχω το σπίτι μου από κάτω θα δω τη γειτονιά μου, ο άλλος που έχει το μαγαζί του θα δει το δικό του το πρόβλημα κτλ. Εμείς θέλουμε μια λύση για το σύνολο, όλη την πόλη, το γενικό καλό είναι όλων. Το άλλο που χρειάζεσαι φυσικά είναι η πολιτική βούληση. Πρέπει να πάνε συγκεκριμένα αιτήματα με συγκεκριμένες προτεραιότητες και αρχές, η διαβούλευση είναι επί των αρχών, δεν μπορεί να μιλάει κάποιος για διαβούλευση ότι θέλω εγώ περισσότερο χώρο φορτοεκφόρτωσης, ή θέλω εγώ στάση μπροστά από το μαγαζί μου ή να βγάζω τραπεζάκι. Δεν είναι αυτός τρόπος σχεδιασμού πόλης».¨
«Άψογα είναι όλα με τον κυκλικό κόμβο, η δυσκολία όλων είναι στην αρχή να το συνηθίσουμε αλλά οι κυκλικοί κόμβοι είναι μεγάλη λύση, αυτό που ήθελα να επισημάνω, είναι ότι στα περισσότερα έργα να εφαρμόσουν τα μέτρα ασφάλειας. Πασαλάκια ακάλυπτα που μπορεί να χτυπήσει μία γιαγιά, δεν έχουν βατότητα, σκάβουν ένα χαντάκι και περνάνε μέσα από τα χώματα οι τουρίστες αλλά και οι άνθρωποι με κινητικά προβλήματα ή καρότσια, αυτό το πράγμα δε συμβαίνει πουθενά στον κόσμο, πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε βαθιά νυχτωμένοι είμαστε σχέση με το τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο».
