Απαιτούνται πολλά χρήματα για την ανακαίνιση των αθλητικών εγκαταστάσεων στο εντός της πόλης της Καβάλας, και κανένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα δεν προβλέπει χρηματοδότηση για ανακαινίσεις αθλητικών χώρων τονίζει ο αντιδήμαρχος Αθλητισμού Κώστας Χατζηαναστασίου, αναφερόμενος στην παραχώρηση των ανοιχτών αθλητικών εγκαταστάσεων του πανεπιστημίου Καβάλας. Ο ίδιος μίλησε και για την τεράστια επένδυση που απαιτείται για το κλειστό της Καλαμίτσας ώστε να ξαναγίνει λειτουργικό, όπως και για την άσχημη συμπεριφορά συμπολιτών μας στο νέο γηπεδάκι με ταρτάν που φτιάχτηκε δίπλα.
«Η πρόσφατη παραχώρηση των ανοιχτών αθλητικών εγκαταστάσεων του πανεπιστημίου Καβάλας ήταν στα πλαίσια της πολιτικής μας η οποία αφορά την εύρεση νέων χώρων όπου μπορούν να αξιοποιηθούν ως αθλητικές εγκαταστάσεις προς χρήση των πολιτών μας και των αθλητικών σωματείων. Η προσπάθεια αυτή προχώρησε και ήμασταν όλοι μάρτυρες του μνημονίου συνεργασίας που πραγματοποιήθηκε στην περιφέρεια Καβάλας. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ένα χρηματοδοτικό εργαλείο στο οποίο να έχουμε καταλήξει για να προχωρήσουμε στην ανακαίνιση των εγκαταστάσεων. Υπάρχουν διάφορες σκέψεις, ακόμη και προτάσεις από ιδιώτες οι οποίοι ενδιαφέρονται να επενδύσουν εκεί, υπάρχουν κάποιες ιδιαιτερότητες με την έννοια ότι ένας αθλητικός χώρος που βρίσκεται εντός μιας πανεπιστημιούπολης δεν είναι σαφές αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ιδιωτική χρήση το οποίο εγώ το θεωρώ εξαιρετικά δύσκολο.
«Αυτή την στιγμή που μιλάμε δε μπορώ να πω ακριβώς τι θα γίνει , είμαστε στην αναζήτηση προγραμμάτων και από την περιφέρεια και αν υπάρχει κάποιο ευρωπαϊκό αλλά βλέπουμε όλες τις δυνατότητες και τις προοπτικές, για να μπορέσουμε να το κάνουμε γρήγορα. Έχουμε εκεί ένα γήπεδο ποδοσφαίρου που είναι μικρότερων διαστάσεων από το κανονικό, δε μπορούν εκεί να γίνουν επίσημα παιχνίδια ή τέλος πάντων παιχνίδια εθνικών κατηγοριών γιατί η αστυνομία δεν δίνει άδεια μέσα σε χώρους εκπαιδευτικούς πανεπιστημιακούς να γίνονται αγώνες. Ωστόσο όμως είναι ένα γήπεδο το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τις ομάδες μας είτε για τις μικρότερες ηλικίες παράδειγμα και για τους ίδιους τους πολίτες ως προπονητήριο. Μετά τα υπόλοιπα γηπεδάκια είναι ένα ανοιχτό γήπεδο μπάσκετ, σαν αυτά που έχουμε στην Καλαμίτσα και σε διάφορες γειτονιές και τα δύο γηπεδάκια τέννις που και αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Το να γινόταν ένα μπαλόνι και να μετατρέπονταν σε κλειστά τα γηπεδάκια ως προπονητήρια το ψάξαμε και εμείς αλλά υπάρχουν ενστάσεις για την πρακτικότητα για το κόστος και για τη συντήρηση».
«Σχετικά με το κλειστό της Καλαμίτσας, οι προσπάθειές μας για να εξασφαλίσουμε τα απαραίτητα χρήματα που χρειάζονται έχουνε εντατικοποιηθεί, έχουμε ενεργοποιήσει βουλευτές, περιφέρεια και πιέζουμε πολύ. Το θεωρώ πρώτη προτεραιότητα για μένα να βρεθεί άμεσα λύση, δε τιμάει κανέναν αυτή η εικόνα, που υπάρχει από την εποχή που η Καβάλα είχε μία ομάδα Α1. Δυστυχώς όλες οι εγκαταστάσεις μας οι αθλητικές είναι εγκαταλελειμμένες και αυτό είναι χαρακτηριστικό όχι της τοπικής κοινωνίας αλλά είναι της Ελλάδος. ο κρατικός προϋπολογισμός δεν προβλέπει κάτι, δηλαδή αυτή τη στιγμή να σας το πω διαφορετικά δεν υπάρχει ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα το οποίο να προβλέπει συντήρηση αθλητικών εγκαταστάσεων, υπάρχει μόνο το Εξοικονομώ, όπου διάφορα κτίρια όπως εμείς κάναμε το Αμυγδαλεώνα, σε αυτό προσπαθήσαμε να εντάξουμε και το κλειστό της Καλαμίτσας προσπαθώντας να εκσυγχρονίσουμε κάποια γήπεδα. Αλλά επειδή οι παρεμβάσεις που έπρεπε να γίνουν στην Καλαμίτσα είναι σοβαρές και το κόστος είναι υψηλό μέχρι στιγμής δεν έχει εγκριθεί η αντίστοιχη μελέτη. Η αλήθεια είναι πως για να φτιαχτεί όλο χρειάζονται γύρω στα 5 εκ. ευρώ, και εμένα μου φαίνονταν μεγάλα τα νούμερα, αυτό που έχω πληροφορηθεί από τους αρμόδιους είναι ότι όταν γίνεται μία μελέτη και ζητάς να γίνει κάτι το κόστος των υλικών δεν το βγάζεις εσύ, είναι μέσα από καταλόγους του υπουργείου, για κάθε ένα κυβικό τσιμέντο είσαι αναγκασμένος το κυβικό να το χρεώνεις τόσο. Μιλούσαμε όμως για μία ριζική ανακαίνιση, μιλούσαμε ουσιαστικά για γκρέμισμα και ξανά να κτίσουμε αυτό το κτίριο για να αντέξει και να το χαίρονται οι επόμενες Καβαλιώτικες γενιές, για τις επόμενες δεκαετίες».
«Για τον διπλανό ανοιχτό χώρο άθλησης, είναι ένας καταπληκτικός χώρος τον οποίον τον έχουν αγκαλιάσει όλοι οι Καβαλιώτες βλέπετε άλλωστε νομίζω το διαπιστώσατε και εσείς ότι ειδικά όταν ο καιρός είναι καλός γίνεται το αδιαχώρητο. Το μυστικό είναι ο σεβασμός του χώρου, δυστυχώς οι δημοτικές αρχές δεν έχουν τη δυνατότητα να έχουν έναν καθαριστή τρεις βάρδιες! Μετά κόπων βγάζουμε τις βάρδιες της απαραίτητες για να μπορεί να λειτουργεί νόμιμα το γήπεδο, οπότε εδώ πρέπει εμείς οι ίδιοι να προσέξουμε αυτό που χαιρόμαστε. Πολλοί δε το κάνουν και μετά λύπης μου λέω πως δε μπορεί όποτε πηγαίνω εκεί να μαζεύω μία σακούλα πλαστικά ποτήρια και μπουκαλάκια με νερό κτλ. Δεν μπορεί αυτός ο χώρος να χρησιμοποιείται για παιδικά πάρτι! Να στήνουν τραπεζάκια με τούρτες με ποπ κορν με κόκα κόλλες και εμείς να βλέπουμε κάτω στο ταρτάν χυμένες coca-cola και διάφορα τέτοια. Δεν μπορούμε να δένουμε τα κατοικίδια μας εκεί και να τρέχουμε εμείς, εκεί το συνθετικό το χόρτο δεν είναι φυσικό το ζωο τι θα κάνει όταν θα ναι δεμένο, θα προσπαθήσει να το ξηλώσει».
