Ο νούμερο ένα δολοφόνος του ανθρώπου είναι τα κουνούπια αφού αυτά μεταφέρουν δεκάδες θανατηφόρες ασθένειες επισημαίνει ο νομίατρος Καβάλας Χρήστος Παπαδόπουλος, εξηγώντας πως πρέπει να προστατευτούμε από τα τσιμπήματα τους και πώς να φροντίσουμε ο καθένας στο χώρο του να μη δημιουργεί εστίες που τα πολλαπλασιάζουν.
«Λογικό είναι να έχουμε κουνούπια το καλοκαίρι, εδώ έχουμε πλέον και τον χειμώνα καθώς με την κλιματική αλλαγή και την προσαρμογή των κουνουπιών, τα βλέπουμε να διαχειμάζουν μια χαρά πλέον. Η καταπολέμηση των κουνουπιών παγκοσμίως είναι μια ισορροπία του πόσο ισχυρά φάρμακα θα χρησιμοποιήσουμε για να μη βλάψουμε τον άνθρωπο και το περιβάλλον και τι αποτέλεσμα θα έχουμε. Είναι σαν τη βιολογική γεωργία, θες να παράγεις πολύ μεγάλη ποσότητα προϊόντων; Αν ψεκάζεις με βιολογικούς παράγοντες δεν είναι τόσο εύκολο γιατί είναι πιο αδύναμοι, αυτό γίνεται και με τα κουνούπια, έχουμε φάρμακα να τα εξολοθρεύσουμε αλλά θα καταστρέψουμε το περιβάλλον και την υγεία μας. Άρα είναι θέμα ισορροπίας.
«Παλιότερα ψεκάζανε με ουσίες που ούτε κουνούπι ούτε τίποτα δε πετούσε αλλά προκαλούσε καρκίνους, αυτό αν το κάνεις τώρα θα έχεις τεράστια, δε μπορείς να ψεκάζεις με καρκινογόνα φάρμακα. Τα κουνούπια είναι το νούμερο 1 πρόβλημα παγκοσμίως, το κουνούπι είναι ο νούμερο 1 δολοφόνος του ανθρώπου, ο δεύτερος δολοφόνος του ανθρώπου είναι ο άνθρωπος με τους πολέμους κτλ. Τα κουνούπια είναι το νούμερο 1 γιατί κουβαλάει όλες τις ασθένειες, στην Αφρική νούμερο 1 παιδικής θνησιμότητας είναι η ελονοσία που κουβαλάνε τα κουνούπια, ο δάγκειος πυρετός, ο κίτρινος πυρετός, χίλια δυο. Αλλά δεν υπάρχει μέρος στον κόσμο εκτός από την Ανταρκτική και το Βόρειο Πόλο που να μην έχει κουνούπι, έχει κουνούπια παντού σε όλο τον κόσμο, δεν εξαφανίζονται τα κουνούπια, είναι αδύνατο να εξαφανιστούν, μπορείς όμως να μειώσεις το πληθυσμό τους γιατί το πρόβλημα είναι η μετάδοση ασθενειών. Δηλαδή αυτό που κάνει η περιφέρεια μας, που κάνουν όλοι με τα προγράμματα καταπολέμησης, δεν τα κάνουμε για να μειώσουμε την όχληση, αν δεν κουβαλούσαν ασθένειες δε θα είχαμε κανένα θέμα. Εμείς έχουμε στο μυαλό μας τις αρρώστιες που μεταδίδονται».
«Βέβαια οι καιρικές συνθήκες παίζουν τεράστιο ρόλο στην αναπαραγωγή τους, ό,τι και να κάνουμε εάν οι καιρικές συνθήκες είναι ανάποδες σας είπα ότι δεν μπορείς να τα εξαφανίσεις ότι και να γίνει, μπορείς να ελαττώσεις το πρόβλημα αλλά αν ο καιρός δε βοηθά δε μπορείς να πετύχεις. Ήμουν στην Γερμανία στο Ρήνο, είχε και εκεί κουνούπια, αλλά εκεί ήταν καθαρά να μπορείς να ψεκάσεις, δεν είχε στάσιμα νερά, δεν είχε στην αυλή του ο καθένας ένα σωρό παλιοπράγματα που να κρατάνε νερό με λάστιχα με μπανιέρες ή οτιδήποτε μπορείς να φανταστείς, δεν είχανε λήμματα να πέφτουν σε ρέματα, δεν είχαν βόθρους με ανοιγμένα ή σπασμένα καπάκια όπως έχουμε στην Καβάλα που ένας βόθρος μόνο μπορεί να γεμίσει όλη την πόλη! Όταν πηγαίνουμε σε ρέματα που καταλήγουν παράνομες αποχετεύσεις, αυτά στην Αφρική συμβαίνουν αλλά συμβαίνουν π.χ. και στο δήμο Παγγαίου.
«Προφανώς να έχουμε σήτες, τις αυλές μας καθαρές, κομμένη την βλάστηση γιατί εκεί πάνε και κρύβονται, στάσιμα νερά επ’ ουδενί, να μην έχουμε διαρροές, αυτά πρέπει να εξαλειφθούν και από πολίτες και από τους δήμους. Ακόμη και όταν πλένουμε το αυτοκίνητο να προσέχουμε να μη μένουν σε λακκούβες νερά, δε μπορείς να δημιουργείς εστίες και να λες που είναι η περιφέρεια να ψεκάσει. Αν εγώ βάλω 1.000 φωτιές στο δάσος θα πω ελάτε 1.000 αεροπλάνα να τις σβήσετε, δε γίνεται αυτό. Πρέπει πρώτα να μειώσουμε πρώτα τις εστίες, το δεύτερο είναι ότι αφού δε θα τα εξαφανίσουμε πρέπει να προστατευτούμε από τα τσιμπήματα, το σούρουπο θέλει μακριά μανίκια, καλά αντικουνουπικά που να τα ανανεώνουμε γιατί ο ιδρώτας τα διώχνει, να έχουμε σήτες ειδικά εκεί που κοιμόμαστε».
