Η κατάσταση στα Γυμνάσια και τα Λύκεια δεν είναι αυτή που περιγράφεται στα δελτία ειδήσεων των καναλιών τονίζει ο Διευθυντής στο Γυμνάσιο Νέας Περάμου και Περιφερειακός Σύμβουλος Δημήτρης Λυμπεράκης. Η συζήτηση έγινε με αφορμή την είδηση πως 800 παιδιά κάθε χρόνο καταλήγουν από το σχολείο στο νοσοκομείο, από βίαιες συμπεριφορές, μιλώντας παράλληλα για τον ρόλο των καθηγητών στα σχολεία.
«Τα παιδιά πρέπει να αισθάνονται ασφάλεια στο σχολικό περιβάλλον όπως και οι γονείς πρέπει να είναι ήσυχοι γιατί τα παιδιά τους βρίσκονται σε ασφαλές περιβάλλον, πιστέψτε με καταβάλλουμε πολύ μεγάλες προσπάθειες προκειμένου να εξασφαλίσουμε αυτή την ασφάλεια. Στα σχολεία που εγώ έχω γυρίσει και ήταν αρκετά στα 39 χρόνια που είμαι στην εκπαίδευση, δεν έχω διαπιστώσει φαινόμενα πλημμελούς εφημερίας εκ μέρους των εκπαιδευτικών. Είναι μια δυναμική διαδικασία όμως αυτό, συμβαίνει στο σχολείο να βγαίνουν έξω αλλόφρονες οι καθηγητές από ένα τμήμα που έχει προηγηθεί ας πούμε και ένας καυγάς και πρέπει να μπουν και στο άλλο τμήμα, να ετοιμάσουν φωτοτυπίες κτλ και κάποιες φορές ξεχνούν να πάνε στην εφημερία τους στην ώρα τους, εκεί έρχεται ο διευθυντής και υποδεικνύει ότι θα πάνε να πάνε στην εφημερία τους».
«Δε νομίζω ότι δεν υπάρχει σωστή εφημερία των εκπαιδευτικών στα σχολεία, τώρα βέβαια όταν αυλίζονται σε πολύ μικρούς χώρους όπως είναι στο δικό μας στο σχολείο, 240 παιδιά γυμνασίου και άλλα 200 λυκείου, η εφημέρευση αυτών των παιδιών, δηλαδή η επιτήρηση τους, η προσπάθεια για να μην υποστούν ατυχήματα κτλ, καθίσταται πολύ δύσκολη. Και γω προβληματίστηκα από τον ιδιαίτερα μεγάλο αριθμό παιδιών, 800, που καταλήγουν στο νοσοκομείο από περιστατικά βίας, αλλά δε μπορώ να καταλάβω πως σε χώρους που φυλάσσονται δημιουργούνται τέτοιου είδους προβλήματα, προφανώς μπούλινγκ, δεν ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει, παρουσία εκπαιδευτικών, θέλω να πιστεύω ότι σε όλους τους αύλιους υπάρχουν εκπαιδευτικοί και μες στην τάξη και καταλήγουν στο νοσοκομείο».
«Εχει μια 20ετία που έχουν σταματήσει οι σχολικοί φύλακες, δεν μπορούν να κάνουν κάτι οι σχολικοί φύλακες, είναι μόνο για τη νύχτα τότε. Τα φαινόμενα μπορεί να τα περιορίσει η επιμελέστατη και απαρέγκλιτη τήρηση των κανόνων της εφημερίας των εκπαιδευτικών, δηλαδή να έχει συνείδηση και βίωμα των μαθητών ότι είμαστε εδώ για να προστατεύουμε τα παιδιά και η πολύ καλή επόπτευση απέναντι στους εκπαιδευτικούς. Να σας πω κάτι, δεν ξέρω τι γίνεται στα μεγάλα ή πολύ μεγάλα αστικά κέντρα αλλά στα πιο μικρά συμπεριλαμβανομένης της Καβάλας δεν έχουμε φαινόμενα τέτοια που η τηλεόραση διατυμπανίζει και λοιπά, υπάρχει το παιχνίδι το εφηβικό ανάμεσα στα αγόρια, λίγο επίδειξη δύναμης, λίγο να κερδίσουν την προσοχή των καθηγητών, λίγο να κερδίσουν τα προσοχή των κοριτσιών, έχουμε κάποιες σωματικές ας πούμε αντιπαλότητες και λοιπά, αλλά δεν είναι και τόσο τραγικά τα πράγματα όπως παρουσιάζονται. Η πλειοψηφία των παιδιών που φοιτούν και στα γυμνάσια και στα λύκεια δεν είναι παιδιά τα οποία είναι τρελαμένα εντελώς και δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα όπως παρουσιάζονται. Το ίδιο ισχύει και για τα ΕΠΑΛ και τον μύθο που υπάρχει, στα ΕΠΑΛ πηγαίνουν παιδιά τα οποία για τον ΑΒ λόγο επιλέγουν την τεχνική εκπαίδευση γιατί είτε δεν μπορούν την γενική εκπαίδευση είτε δεν ξέρω γω τι άλλο και δυστυχώς έχει επικρατήσει στην ελληνική κοινωνία η εντύπωση ότι τα γενικά λύκεια είναι τα λύκεια τα σωστά και ότι στα ΕΠΑΛ μαζεύουν ότι περισσεύει από τα γυμνάσια, δεν είναι έτσι!».
