Η λήξη του πολέμου των… 12 ημερών ανάμεσα στο Ισραήλ και το Ιράν, αφήνει το περιθώριο και στους δύο να εμφανίζονται ως νικητές στα αφηγήματα τους, αλλά κυρίως συντηρεί την αίσθηση ότι οι ΗΠΑ έχουν ρόλο καθοριστικό, ως η μόνη υπερδύναμη που μπορεί να επέμβει και στρατιωτικά οπουδήποτε στον πλανήτη. Αυτό σημείωσε μεταξύ άλλων ο καθηγητής Γεωπολιτικής και Σύγχρονων Στρατιωτικών Τεχνολογιών στην στρατιωτική σχολή Ευελπίδων Κωνσταντίνος Γρίβας. Ο ίδιος ανέλυσε τα… κέρδη των τριών εμπλεκομένων από την αναμέτρηση αυτή, αλλά και τις πιθανότητες που υπάρχουν Ιράν και Ισραήλ να έχουν αναπτύξει πυρηνικό οπλοστάσιο.
«Είναι γεγονός ότι ευτυχώς επικράτησαν πιο ψύχραιμες απόψεις και δεν πήγαμε σε μία κλιμάκωση η οποία θα ήτανε πάρα πολύ επικίνδυνη σε παγκόσμιο επίπεδο και πολύ επικίνδυνη και για τους συμμετέχοντες, δηλαδή τις βασικές χώρες Ισραήλ – Ιράν. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι έχουμε μπει σε μία κατάσταση ειρήνευσης να το πούμε έτσι ουσιαστικής, γιατί τα πράγματα παραμένουν πάρα πολύ ασταθή. Κατά κάποιον ιδιόρρυθμο ο βομβαρδισμός των εγκαταστάσεων του Φορντό κυρίως και της Νατάνζ δευτερευόντως από τους αμερικανούς λειτούργησε ως ένα ιδιόρρυθμο μίγμα εμπρηστικοπυροσβεστικό! Δηλαδή πώς έχετε δει κατά καιρούς ότι γίνονται κάποιες βομβαρδίσεις στην φωτιά για να την καταστείλεις, κάτι τέτοιο έκαναν οι αμερικανοί, τους βγήκε προς ώρας γιατί δώσανε την δικαιολογία σε όλους τους συμμετέχοντες να ξεφύγουν από την σύγκρουση, δηλαδή περάσανε το μήνυμα ότι να τώρα οι πυρηνικές εγκαταστάσεις έχουν καταστραφεί άρα δεν υπάρχει λόγος να συνεχίζεται η επίθεση εναντίον του Ιράν, περάσαν το μήνυμα και στους ισραηλινούς αλλά και γενικότερα ότι να παιδιά και εγώ εδώ είμαι, αναλαμβάνω εγώ τώρα.
«Το Ιράν από πλευράς του μπορεί να υποστηρίξει ότι εντάξει τώρα εγώ δεν έχω υποστεί ιδιαίτερα μεγάλες ζημιές άρα εμφανίζομαι ως νικητής, αναγκάζω τους άλλους να οπισθοχωρήσουν αλλά ήτανε μία ιδανική κατάσταση σχεδόν για όλους και φυσικά και για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σε κάθε περίπτωση όμως οι Ηνωμένες Πολιτείες κατάφεραν και περάσανε το αφήγημα για μία ακόμη φορά ότι είμαστε η ισχυρότερη δύναμη στον κόσμο, έχουμε τεχνολογίες που δεν τις έχει κανένας που είναι αλήθεια αυτό το πράγμα, έχουμε δυνατότητες να μπορούμε να χτυπήσουμε σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη θέλουμε και με όπλα πολύ μεγάλης καταστρεπτικής ικανότητας οπότε συντηρούνε την εικόνα της μοναδικής υπερδύναμης ας πούμε και προς ώρας είναι ικανοποιημένοι. Το πρόβλημα ποιο είναι, ότι αυτό το πράγμα δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ εάν δεν υπάρξει κάποια ουσιαστική λύση στο θέμα του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν και τώρα υπάρχουν μια σειρά από αντιλήψεις που εγκλωβίζονται από ηθικισμούς ή ακόμη και σε παρανοϊκές αναγνώσεις του τύπου «έχει δικαίωμα το Ιράν να έχει πυρηνικά όπλα; Δεν έχει γιατί έχει υπογράψει τη συνθήκη γιατί μη διάδοση των πυρηνικών όπλων άρα δεν έχει ένα τέτοιο δικαίωμα».
«Το Ισραήλ είναι το θέμα, αν έχει! Πολλοί άνθρωποι δε το ξέρουν ότι το Ισραήλ δεν αρνείται ότι έχει πυρηνικά αλλά ούτε το αποδέχεται, δηλαδή είναι σε μία κατάσταση γκρίζα, όπως δε ξέρουμε και ποιο είναι το πυρηνικό οπλοστάσιο του Ισραήλ, υποθέτω ότι κάποιες σοβαρές μυστικές υπηρεσίες το ξέρουνε αλλά στον δημόσιο διάλογο, ακόμη και σε εξειδικευμένες ομάδες δεν υπάρχει κάποια γνώση, οπότε δεν είναι μόνο ότι το Ιράν πρέπει να οπισθοχωρήσει, πρέπει να κάνει κάποια κίνηση και το Ισραήλ. Κατά καιρούς έχει τοποθετηθεί αυτή η άποψη και από αμερικανούς που είναι το Ισραήλ να παραδεχτεί την ύπαρξη του πυρηνικού του οπλοστασίου, να δεχτεί έλεγχο του πυρηνικού του οπλοστασίου, να γίνει η καταγραφή του και να ξεκινήσει έναν διάλογο για την κατάργηση και του δικού πυρηνικού οπλοστασίου με προοπτική να μην υπάρξει καμία άλλη πυρηνική δύναμη στην περιοχή. Μα θα μου πεις τώρα αυτό είναι αφελές, είναι δυνατόν το Ισραήλ να καταργήσει το πυρηνικό το οπλοστάσιο; Εάν ήτανε όντως 100% εξασφαλισμένο ότι άλλες ανταγωνιστικές χώρες στην περιοχή, όχι μόνο το Ιράν, θα το έπραττε. Γιατί το Ισραήλ δεν ανέπτυξε το πυρηνικό του οπλοστάσιο για πυρηνική αποτροπή όπως οι άλλες χώρες, δηλαδή όταν ξεκίνησαν να φτιάχνουν τα πρώτα τους πυρηνικά στη δεκαετία του 60, τα πυρηνικά όπλα ήτανε για συμβατική αποτροπή, δηλαδή το Ισραήλ τότε φοβότανε ότι εάν δεχόταν μαζική επίθεση από τις πανίσχυρες τότε δυνάμεις της Συρίας και της Αιγύπτου κυρίως που θα μπορούσαν οδηγήσουνε σε σπάσιμο του μετώπου και σε καταστροφή της χώρας μες σε μερικές ώρες λόγω των μικροσκοπικών μεγεθών, να έχει τη δυνατότητα να απειλήσει με πυρηνικό πλήγμα ακριβώς για να μη συμβεί κάτι τέτοιο. Ήταν η περιβόητη επιλογή του Σαμσών, και παραλίγο όντως να γίνει κάτι τέτοιο στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ.
«Σήμερα όμως που το Ισραήλ είναι τόσο ισχυρό συμβατικά που δεν αντιμετωπίζει κάποια τέτοια απειλή, υπαρξιακή απειλή, δηλαδή το Ισραήλ από στρατούς δεν έχει απειλή, οπότε και το πυρηνικό του οπλοστάσιο ουσιαστικά είναι εκτός της αρχικής του αποστολής. Τώρα το πυρηνικό οπλοστάσιο υπάρχει κατά τους ισραηλινούς για να λειτουργεί αποτρεπτηκά έναντι χωρών όπως το Ιράν που θα θέλουν να αποκτήσουν πυρηνικά όπλα. Όχι εάν έχει το Ιράν πυρηνικά όπλα, προσέξτε δηλαδή αμοιβαία εξασφαλισμένη καταστροφή που λέγαμε στα χρόνια του ψυχρού πολέμου ότι αν μου ρίξεις θα σου ρίξω, άρα θα καταστραφούμε και οι δύο άρα κανένας δεν έχει νόημα να πατήσει την σκανδάλη, άρα αρκεί να’ χουμε και οι δύο πυρηνικά δεν εφαρμόζεται ακριβώς στην περίπτωση Ισραήλ, το λένε οι ίδιοι, γιατί το Ισραήλ είναι μία μικροσκοπική χώρα, ολόκληρο το Ισραήλ μαζί με τα κατεχόμενα είναι σαν την Πελοπόννησο! Δεδομένου δε ότι το μεγαλύτερο κομμάτι είναι έρημος σκεφτείτε ότι το κατοικημένο Ισραήλ είναι σαν το παραλιακό μέτωπο ας πούμε Κόρινθος Πύργος. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχει της ανοχές να επιβιώσει ακόμη και σε πολύ μικρής κλίμακας πυρηνικό πόλεμο, άρα αν εμπλακεί σε πυρηνική αντιπαράθεση με ένα πυρηνικοποιημένο Ιράν με βάση και τις δυνατότητες που έχει το Ιράν όπως έδειξε με τους βαλλιστικούς του πυραύλους να χτυπά όπου θέλει το Ισραήλ, αν το Ιράν είναι πυρηνικοποιημένο τότε έχει ένα πολύ μεγάλο στρατηγικό πλεονέκτημα σε αυτό το μπρα ντε φερ. Άρα για το Ισραήλ το μεγάλο του θέμα είναι να μη γίνει το Ιράν πυρηνική δύναμη, αλλά για να μη γίνει πυρηνική δύναμη επειδή αυτό δεν μπορεί να το επιτύχει, μόνο με στρατιωτικά μέσα πρέπει να μπει σε μια διαδικασία να βάλει λίγο νερό στο κρασί του. Το Ιράν δεν είμαστε σίγουροι ότι θέλει να αποκτήσει πυρηνικά, φοβάται και αυτό γιατί εχουν πει οι ισραηλινοί ότι αν αποκτήσει πυρηνική ικανότητα που σημαίνει να έχεις την δυνατότητα να φτιάξεις κάποια πυρηνική συσκευή, σε περίπτωση λοιπόν που γίνει κάτι τέτοιο το Ισραήλ έχει απειλήσει ότι θα χτυπήσει με πυρηνικά όπλα το Ιράν, οπότε και οι ιρανοί δε θέλουν να μπλέξουν σε κάτι τέτοιο, αλλά θέλουν να ενσωματωθούν ως μία μεσαία δύναμη στην διεθνή σκακιέρα που θα έχει ειρήνη με όλες τις μεγάλες δυνάμεις».
